มธุร-, มธุระ หมายถึง [มะทุระ-] น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน,ไพเราะ. (ป., ส.).
[มะทุระ-] น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน,ไพเราะ. (ป., ส.).
น. ของอร่อยทั้ง ๓ คือ นํ้าตาล นํ้าผึ้ง เนย. (ส. มธุรตฺรย).
น. ถ้อยคําไพเราะ; ผู้มีถ้อยคําไพเราะ. (ส. มธุรวจน).
ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือเสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่).
ว. กลม ๆ, โค้ง ๆ, ไม่เป็นเหลี่ยม, เช่น ทองหลางใบมน ขอบโต๊ะมนปกเสื้อมน.
[มะนะ, มน, มะนะ-] น. ใจ. (ป.).
[มะนะ, มน, มะนะ-] น. ใจ. (ป.).